Ανάγκη Αλλαγής


Λίγο πριν τις εκλογές, κι ο τόπος μας αρχίζει σιγά σιγά να αναμετράται με το παρελθόν του. Ένα παρελθόν που μοιάζει να εγκλωβίζει το παρόν και το μέλλον μας, εξαιτίας τής μυωπικής λογικής του. Εάν, βέβαια, έχει λογική το να βαυκαλιζόμαστε, σε φιέστες με προτζέκτορες και βιντεάκια ιλουστρασιόν, για το ανύπαρκτο έργο μας! Η απερχόμενη δημοτική αρχή, τουλάχιστον σ’ αυτόν τον τομέα, επιδεικνύει δεξιότητες βιρτουόζου στη χρήση των σύγχρονων τεχνολογιών. Δυστυχώς, όμως, εμφανίζεται εντελώς αναχρονιστική ως προς την ποιότητα του όποιου παραγόμενου έργου της… πράγμα που αποτελεί τη χειρότερη δυσφήμιση, όχι μόνο για την ίδια, αλλά κυρίως για τις δυνάμεις δημιουργίας στον τόπο μας.

Πρέπει, επιτέλους, να καταλάβουμε ότι αυτή η κατάσταση αποδιοργάνωσης, που επικρατεί στον δήμο, μας επηρεάζει και μας συμπαρασύρει όλους. Η ανάγκη αλλαγής είναι πιο επιτακτική από ποτέ! Μια επιπλέον χαμένη πενταετία, και θα χάσουμε το τρένο των εξελίξεων για πολλά χρόνια, απομένοντας ουραγοί σε όλους τους ουσιώδεις τομείς. Διότι ουσιαστικές πολιτικές, για την υγιή ανάπτυξη ενός δήμου, δεν περιλαμβάνονται ούτε στα ψηφοθηρικά πισσώματα και οδικά μπαλώματα, ούτε στις εξαγγελίες επί εξαγγελιών για νερό που παραμένει άφαντο εδώ και μια δωδεκαετία. 
Ούτε, βέβαια, στις νεόκοπες φαντασιώσεις περί σμήνους υδροπλάνων «έτοιμων για όλα», και στις εξωφρενικές γελοιότητες για το ομοιόμορφο μπογιάντισμα απάντων των κτηρίων τής Αμφιλοχίας σε γήινα χρώματα, ώστε να αποκτήσουμε κι εμείς κάτι από βενετσιάνικη φινέτσα. Μόνο που, όσοι σκαρφίζονται και ξεστομίζουν τέτοιες χοντράδες, θα πρέπει να γειωθούν λίγο στην πραγματικότητα και να λάβουν υπόψη ότι στην περιοχή τής Βενετίας υφίσταται ακόμη η παραδοσιακή αρχιτεκτονική, ενώ εδώ, εξαιτίας τής εκκωφαντικής αδιαφορίας τους, έχουμε καταντήσει μια εκτρωματική τσιμεντούπολη, που δεν της φθάνουν πια όλες οι μπογιές και τα πινέλα τού κόσμου για να εξωραϊστεί! Νομίζουν, μάλλον, πως απευθύνονται σε αγέλες αγραμμάτων, που με δυο – τρία συνθήματα και καναδυό ρουσφετάκια θα ξανασηκώσουν στους ώμους τον ατάραχο και μπλαζέ σωτήρα τους… οι εποχές αυτές πέρασαν ανεπιστρεπτί, αγαπητοί μου!

Ο πολίτης, πλέον, θέλει έργα απτά. Έργα που να βελτιώνουν κάπως την κατατσαλαπατημένη ποιότητα ζωής του. Και το σημαντικότερο, έργα που να έχουν διαχρονική αξία, ώστε να τα παραδώσει ως παρακαταθήκη στα παιδιά του. Στον δήμο μας, τέτοιου είδους παρακαταθήκες έχουν πάρει τη μορφή ανεξόφλητων χρεογράφων. Κι ίσως για τον λόγο αυτό οι επόμενες γενιές θα μας οικτίρουν, καθώς θα τους έχουμε κληροδοτήσει έναν τόπο αποτελματωμένο, χωρίς υποδομή, στρατηγική και προοπτική.

Μήπως είναι ώρα να ξυπνάμε; Μήπως είναι καιρός να δώσουμε, μέσω τής εκλογικής ετυμηγορίας μας, την ευκαιρία στον τόπο μας να αλλάξει σελίδα; Επί δώδεκα χρόνια, επιλέγαμε πανομοιότυπα πρόσωπα και πολιτικές, εκείνους δηλαδή που καθημερινά αναθεματίζαμε για την κατάντια τού δήμου, λες και μας τάιζαν λίγο πριν την κάλπη τον όλβιο λωτό τού αμνήμονα. Τώρα, όμως, δεν πρέπει και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την ανακολουθία λόγων και έργων, τα υπερφίαλα προγράμματα που απέμειναν κενές λέξεις, και, κυρίως, τον χαμένο χρόνο με τα συνοδά του οικονομικο - κοινωνικά αδιέξοδα. 
Τώρα ξέρουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που παίζουν με τον πόνο τού πολίτη, όταν μιλούν για θέσεις εργασίας σε μια ανύπαρκτη ΑΜΦΙΓΑΛ, όταν καταχερίζουν τους εμπόρους για τη μηδαμινή εμπορική κίνηση και τον σε κωματώδη κατάσταση τουρισμό, όταν αφήνονται σε βερμπαλισμούς για υποτιθέμενα αντιπλημμυρικά έργα και υποθαλάσσια πάρκινγκ, σε μια πόλη δίχως οργανωμένο δίκτυο ομβρίων υδάτων και ελεύθερων χώρων πρασίνου και άθλησης.
Τα περιθώρια αντοχής και ανοχής των πολιτών έχουν πλέον εξαντληθεί! 

Είναι, άλλωστε, και φύσει αδύνατον όσοι μας οδήγησαν στην τωρινή μιζέρια να ξαναφέρουν το Αναστάσιμο Φως! Οι εξελίξεις δεν μπορούν άλλο να περιμένουν, και τα προβλήματα ζητούν άμεσες λύσεις! Ο δοκιμαζόμενος αγροτο - κτηνοτροφικός τομέας, η φθίνουσα αλιεία μας απαιτούν παρεμβάσεις. Παρεμβάσεις ενός σχεδιασμού στρατηγικής συνεργασίας πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής, ώστε οι αλληλοεξαρτώμενοι αυτοί κλάδοι να αλληλοσυμπληρώνονται αποτελεσματικότερα, εξασφαλίζοντας επιπλέον εργασία και εισόδημα στους συνδημότες μας. Από την άλλη, η προστασία τού Αμβρακικού, σε συνέργεια με όμορους δήμους, και ο εμπλουτισμός των αλιευμάτων του ήταν κάτι που όφειλε να μπει σε τροχιά υλοποίησης εδώ και αρκετά χρόνια.

Στοιχειώδεις δράσεις, που, αν τίθεντο σε εφαρμογή, θα προσέδιδαν θετικό πρόσημο στο αναπτυξιακό ισοζύγιο του δήμου μας. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με την οργάνωση πολιτικών ανάδειξής του σε προορισμό ήπιων μορφών τουρισμού, θα προήγαν τον τόπο μας από παρία σε πρότυπο ανάκαμψης και επιχειρηματικότητας για την ευρύτερη περιοχή. με απώτερο στόχο, την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των δημοτών σε επίπεδο υπηρεσιών υγείας, κοινωνικής αλληλεγγύης, εκπαίδευσης, κατάρτισης και ψυχαγωγίας.

Για να δούμε, επομένως, κι εδώ τις αλλαγές εκείνες που μας άξιζαν και μας αξίζουν, πρέπει να φυσήξει επιτέλους ένα νέο πνεύμα πολιτισμού στην οργάνωση και τη διοίκηση του δήμου. Το μόνο που μας άφησε το παρελθόν είναι η επίγνωση των λαθών του, και η συνειδητοποίηση της ανάγκης ανατροπής του, ώστε η Αμφιλοχία να μετεξελιχθεί σε σύγχρονο δήμο. Έναν δήμο που σέβεται και υπηρετεί τον πολίτη, δίχως καθεστωτικές αντιλήψεις και ηγεμονισμούς. Έναν δήμο που συναποφασίζει με τον πολίτη για τα φλέγοντα θέματά του, δίχως κλειστές πόρτες και αυλικούς. Είναι, λοιπόν, ανάγκη η αλλαγή να ξεκινήσει πρώτα από εμάς, τους πολίτες! Διότι είμαστε εμείς τώρα που θα αποφασίσουμε, αν θέλουμε να πρωταγωνιστούμε σ’ έναν δήμο που μας αξίζει, ή αν αρκούμαστε στον ρόλο τού κομπάρσου σε μια αποτυχημένη φαρσοκωμωδία…



Βασίλης Νάκας, δημοσιογράφος.
YΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΜΕ ΤΗΝ «ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΔΗΜΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ».