Οι ακούραστες συντονίστριες του συνεδρίου, η έπαρχος Καλύμνου (αριστερά)
και η Φροσύνη Τζανουδάκη
Τα ως άνω προέκυψαν ως διαπίστωση από το 9ο συμπόσιο που έγινε στη Λέρο, 2, 3 και 4 Ιουλίου με θέμα «Εθελοντισμός», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Μέρες Μνήμης και Δημοκρατίας» (σ.σ. Με τις εκδηλώσεις αυτές τιμώνται από την τοπική κοινωνία οι χιλιάδες αγωνιστές της Δημοκρατίας που εξορίστηκαν και φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων, που είχε «στήσει» η χούντα στο νησί. Αναδεικνύεται επίσης η Λέρος ως τόπος προβληματισμού για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ολα αυτά με την αμέριστη υποστήριξη του ευρείας λαϊκής αποδοχής νομάρχη Δωδεκανήσου Γιάννη Μαχαιρίδη, της γεμάτης ανησυχίες επάρχου Καλύμνου Χρυσούλας Συφουνιού, του δημάρχου Λέρου και -κυρίως- των φορέων του νησιού και της τοπικής κοινωνίας).
«Ο εθελοντισμός είναι κορυφαία μορφή ανθρώπινης αλληλεγγύης και αλτρουιστικής συμπεριφοράς», τόνισε η έπαρχος Καλύμνου, «εθελοντής είναι ο ενεργός πολίτης, ο ενημερωμένος πολίτης, που ξέρει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, μπορεί να εκφράσει την άποψή του και να συμμετέχει ενεργά στην κοινωνία».
Και παρότρυνε: «Αναμιχθείτε, δραστηριοποιηθείτε και πάρτε τον λόγο στην κοινωνία μας, της οποίας είστε μέρος. Σας αφορά». Από την παρότρυνσή της αυτή «πιάστηκε» ο κ. Γεώργιος Μάλλης, γραμματέας του δικτύου «Φίλοι της Φύσης» για να τονίσει τη σημασία της Δημοκρατίας: «Η πραγμάτωση της Δημοκρατίας προϋποθέτει τη θεσμοποιημένη ελευθερία συμμετοχής, αλλά και την ουσιαστική συνάμα δυνατότητα άσκησης του πρωταρχικού δικαιώματος των πολιτών για την εθελοντική τους συμμετοχή στα κοινά». Και, όπως ακούστηκε από άλλους εισηγητές, «ο εθελοντισμός δεν θα υπήρχε καν στο λεξιλόγιό μας εάν όλοι μας συμμετείχαμε στην πολιτική σκέψη και δράση, εάν ως κοινωνία είχαμε θεσμική υπόσταση και παίρναμε μέρος ισότιμα στο πολιτικό σύστημα».
Κίνδυνοι Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στις πολλές μορφές εθελοντισμού καθώς και στους κινδύνους που ελλοχεύουν κατά την υλοποίησή τους: στην εκμετάλλευση λ.χ. των εθελοντών ως «δωρεάν εργατικά χέρια».
Ολοι συμφώνησαν ότι ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής, φιλοσοφία της παραίτησης από το «εγώ» και εισπήδησης στο «εμείς», ότι διευρύνει την κοινωνική συνείδηση, ότι δεν αμείβεται, ότι έχει τις απαρχές του στη βαθύρριζη και ζείδωρη ελληνική κοινοτιστική παράδοση, ότι είναι πρόναος της Δημοκρατίας. Ιδού εντούτοις η πρότασή τους: «Οι ίδιες οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και οι φορείς που ενασχολούνται με τον εθελοντισμό απαιτούν πιστοποίηση του έργου τους, διαφάνεια κι έλεγχο στις κρατικές πηγές χρηματοδότησης... ώστε να κατοχυρωθεί ο κοινωνικός τους ρόλος...». Προφανώς δεν τους ενδιέφερε η μεγίστη αντίφαση μεταξύ ανιδιοτελούς προσφοράς (ως καρπός συμπάθειας κι ελεύθερης βούλησης) και κρατικών χρηματοδοτήσεων. Και τι σημαίνει «οι ΜΚΟ απαιτούν»; Η κοινωνία είναι, πάντοτε, απέναντι από την εξουσία, διότι η τελευταία έχει διαρρήξει αναίσχυντα τον ιστό της.
Η νήσος Λέρος
Ενα από τα πιο όμορφα νησιά του Αιγαίου. Εξαιρετικά όμορφο γεωμορφολογικά με τους ατέλειωτους κόλπους και την αμφιθεατρικότητα των οικισμών· χάρμα ιδέσθαι. Κόσμος ανοιχτός κι ευγενικός, ζυμωμένος με την αγωνία και την κουλτούρα των πολιτικά (αλλά και ψυχικά) διωκόμενων. Ανθρωποι συμπαθητικοί. Νησί ήπιο, ευγενικό, ατμοσφαιρικό. Αιγαιοπελαγίτικο, μεσογειακό κόσμημα. Τεράστια η ανοιχτοσύνη του. ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ enet.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου