Διαβάστε μια ωραία ιστορία για το skroutz.gr

Κι όμως, υπάρχουν και τέτοιες εταιρείες στην Ελλάδα.
Πριν από μερικές ημέρες, είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ τα γραφεία τής εταιρείας Skroutz.gr, στα πλαίσια μiας δημοσιογραφικής ενημέρωσης. Αν δεν γνωρίζετε τι εστί Skroutz.gr τότε προφανώς η οικονομική κρίση δεν σας έχει αγγίξει και οι έννοιες κόστος, σύγκριση τιμών και Ιnternet δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιό σας.
Οι υπόλοιποι φαντάζομαι πως θα έχετε μπει έστω μία φορά στη ζωή σας στην πιο δημοφιλή μηχανή σύγκρισης τιμών του ελληνικού Διαδικτύου. Το θέμα όμως δεν είναι αν γνωρίζετε ή όχι το Skroutz, αλλά το γεγονός ότι η εταιρεία έχει στηθεί και λειτουργεί ως startup που βρίσκεται στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού και πραγματικά το πέρασμα στη reception της ισοδυναμεί με πολιτισμικό σοκ.

Η ιστορία της δημιουργίας της υπηρεσίας, η ανάπτυξη και η εξέλιξή της θα μπορούσαν να αποτελούν ένα success story της Silicon Valley, σαν αυτά που διαβάζουμε για εταιρείες που σήμερα αποτελούν πολυεθνικούς κολοσσούς. Η διαδρομή ξεκίνησε το 2005 σε ένα ημιυπόγειο γραφείο μερικών τετραγωνικών κάπου στα Βόρεια Προάστια. Τα πέτρινα χρόνια ήταν τέσσερα, όμως με κόπο, επιμονή και υπομονή, τα τρία άτομα –στην ουσία οι τρεις συνιδρυτές– έφθασαν να γίνουν εννιά. Η συνέχεια ακολούθησε εκθετική πορεία, με τα εννέα άτομα να γίνονται 30+ και σήμερα να έχουν αγγίξει τα 52. Τα τέσσερα δε εξ αυτών εδράζονται αυτήν τη στιγμή στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να αναπτύξουν την τουρκική έκδοση του Skroutz, το Alve.com, ονομασία που προέρχεται από τη λέξη “αλισβερίσι”.

Αντίστοιχη πορεία με το προσωπικό ακολούθησαν και τα γραφεία, καθώς το ημιυπόγειο αντικαταστάθηκε από έναν χώρο περίπου 200 τ.μ., για να αντικατασταθεί και αυτός με τη σειρά του, πριν από δύο μήνες, από τα σημερινά γραφεία συνολικής έκτασης 1.100 τ.μ.! Και όταν λέω γραφεία, μιλάμε για ένα ενιαίο χώρο στον οποίο τα αφεντικά δεν έχουν δικά τους ξεχωριστά γραφεία, όπου υπάρχει play room, με βελάκια, τραπέζι του πινγκ πονγκ και καφετέρια, καθώς κι ένα μπαλκόνι που φιλοξενεί την ψησταριά, αφού, όπως μας είπαν, οι συγκεντρώσεις για barbecue με όλη την ομάδα είναι συχνό φαινόμενο.

Επίσης, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης, άκουσα έννοιες άγνωστες σε μεγάλο ποσοστό Ελλήνων επιχειρηματιών, όπως η επανεπένδυση των κερδών για ανάπτυξη, και ο μηδενικός δανεισμός/επισφάλειες. Λογικό άλλωστε, αφού το “επιχειρηματικό” μοντέλο στην Ελλάδα θέλει το ταμείο της επιχείρησης τσέπη του ιδιοκτήτη ή των μετόχων, τα κέρδη και τα δάνεια να γίνονται γαρύφαλλα στις πίστες, ακριβά SUV και διακοπές στη Μύκονο, το πλάνο ανάπτυξης να έχει ορίζοντα εβδομάδας, και όποτε ζορίζει η κατάσταση, τραβάμε μία υπαγωγή στο άρθρο 99 και είμαστε ωραίοι.

Εξαιρετικά εντυπωσιακό, δε, είναι το γεγονός ότι το 90% του προσωπικού είναι κάτω των 30 ετών, με τον νεότερο προγραμματιστή της εταιρείας να έχει μόλις συμπληρώσει τα 21 του χρόνια. Όλα αυτά από τρεις ανθρώπους που δεν είχαν ιδέα από μανατζεριλίκι και που, όταν έρχεται η ώρα να προσλάβουν έναν νέο συνεργάτη, δεν κοιτάζουν πτυχία και προϋπηρεσίες, αλλά αναρωτιούνται αν με αυτόν τον άνθρωπο θα μπορούσαν να βγουν για καφέ, αν δηλαδή αυτός ο άνθρωπος ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία και το κλίμα της ομάδας.

Αν και δεν μπορώ να γνωρίζω πώς θα εξελιχθεί η ιστορία του Skroutz.gr, η εταιρεία βρίσκεται αυτήν τη στιγμή σε φάση εξωστρέφειας. Έχει γίνει το πρώτο βήμα προς το εξωτερικό κι ετοιμάζεται το δεύτερο, ενώ οι άνθρωποί της κάνουν σχέδια με βάθος δεκαετίας. Εγώ τους εύχομαι να συνεχίσουν με το ίδιο πάθος και την ίδια νοοτροπία, κι ελπίζω η ιστορία τους να αποτελέσει παράδειγμα, ώστε κάποτε τέτοιες περιπτώσεις να αποτελούν τη νόρμα και όχι την φωτεινή εξαίρεση.

Κων/νος Βογιατζής-pcmag.gr